مسئله تطمیع منتقدان توسط شهردار تهران مبحثی است که بهتر بود خرّم ابتدا اسناد این تطمیع را ارائه می‌کرد زیرا ادعای بدون سند، تداعی‌کننده رفتارهای انتخاباتی و پرونده‌های بی‌فرجامی همانند مسئله املاک نجومی یا «تقلّب» در سال 88 است.

سرویس سیاست مشرق- «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. شنبه تا چهارشنبه، 7:30 دقیقه صبح با بسته خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید...

***

پاسخ ناخواسته وزیر کشور به مطالبه «آشتی ملی» روحانی

قالیباف کم آورده و منتقدانش را تطمیع می‌کند!/ پاسخ ناخواسته وزیر کشور به مطالبه «آشتی ملی» روحانیعبدالرضا رحمانی‌فضلی، وزیر کشور به تازگی در بخشی از یک مصاحبه که خبرگزاری ایلنا آنرا در روز شنبه گذشته منتشر کرد در پاسخ به سؤال خبرنگار مبنی بر اینکه ساز و کار آشتی ملی چگونه باید باشد، بیان کرد: ادامه راه رهبر انقلاب و اطاعت از رهبری اصلی‌ترین ساز و کار رسیدن به وحدت ملی است.

او همچنین تصریح می‌کند: همواره وحدت لازمه نظام بوده و اکنون نیز مانند سی و هشت سال گذشته برای پیشرفت و رسیدن به آرمان‌ها این ضرورت احساس می‌شود.[1]

این اظهارات در حالی است که رئیس‌جمهور روحانی روز جمعه گذشته و در جمع راهپیمایان مراسم 22 بهمن در تهران گفته بود: ما در پي ساختن ايراني آزاد، آباد و مستقل هستيم و با پيروي از مقام معظم رهبري در پي اجماع، آشتي و انسجام ملي هستيم.[2]

*اینکه تأکید می‌شود وزیر کشور بصورت ناخواسته به سمت مطالبه رئیس‌جمهور اشاره کرده به این دلیل است که سخن رحمانی فضلی صحیح به نظر می‌رسد اما یک وزیر دولتی که حتی از وی با عنوان «وفادارترین عضو کابینه» یاد می‌شود و خود او هم زمانی اظهار کرده بود که هرچه روحانی بگوید اطاعت می‌کنم؛ طبیعتاً عزمی برای موضع‌گیری رسمی در مقابل رئیس‌جمهور وقت ندارد.

مسئله «آشتی ملی» که سابقه آن به دوران مرحوم هاشمی رفسنجانی برمی‌گردد هرازگاهی در افواه جریان سیاسی خاص و اعاظم آنها تکرار می‌شود، چند روزی نقل محافل اصلاح‌طلب است و سپس دوباره منسی می‌شود...

این منسی شدن نیز به این دلیل است که اگرچه عبارت آشتی ملی یا وحدت ملی یک عبارت دهان پر کن است اما به نظر می‌رسد که هدف کوچک و بسیاری ریزی دارد و آن هم فک حصر فتنه‌گران، خروج لیدر اصلاح‌طلبان از انزوای سیاسی و لغو مطرود بودن او از سپهر سیاست رسمی کشور است نه چیز دیگر.

بدیهیست که مردم و افکار عمومی کشور اولاً پروژه‌های سیاسی با اهداف کوچک را دارای اهمیت نمی‌دانند و در ثانی محتوای پروژه آشتی ملی هم در تضاد با خواسته‌ها، آرمان‌ها و مصالح اکثریت مردم ایران است.

چه اینکه مردم ناامنی‌های سال 88 که بواسط فعالیت فتنه‌گران بروز یافت را هرگز فراموش نمی‌کنند.

***

وزیر راه دولت اصلاحات:

قالیباف کم آورده و منتقدانش را تطمیع می‌کند!

قالیباف کم آورده و منتقدانش را تطمیع می‌کند!/ پاسخ ناخواسته وزیر کشور به مطالبه «آشتی ملی» روحانیاحمد خرّم، وزیر راه دولت اصلاحات به تازگی در بخشی از مصاحبه خود با روزنامه الکترونیکی امید ایرانیان (نزدیک به محمدرضا عارف) طی اظهاراتی گفته است:

مدیریت شهری تهران در اختیار شهردار است. تمام شواهد هم نشان می‌دهد که در حریق پلاسکو امدادرسانی و اطفاء حریق به نحو مطلوب صورت نگرفت و با مشکلاتی همراه بود. فراموش نکنیم که در این حادثه مدتی پس از آغاز حریق طبقات میانی بدون دلیل مشخصی منفجر شدند. در توجیه اعلام شد مواد پلیمری باعث انفجار بوده‌اند در حالی که پارچه با مواد پلی‌استری مشتعل می‌شوند نه منفجر. به هر جهت این استدلال‌ها و دفاعیه‌ها به نظر من نشان می‌دهد که شهردار تهران اصطلاحاً "کم آورده" و در نتیجه فرافکنی می‌کند!

او همچنین می‌افزاید: در سال‌هایی که قالیباف در ساختمان بهشت شهرداری بود هر کسی در مورد مشکلات تهران انتقادی کرد یا با شانتا‍ژ شهردار و طرفدارانش مواجه بود یا تطمیع شد .[3]

*جریان سیاسی خاص در ماجرای پلاسکو اقدامات گسترده‌ای را برای تخریب شهردار تهران صورت داد و حتی متأسفانه به دروغگویی هم متوسّل شد.[4]

در این زمینه حتی کار به جایی رسید که برخی اصلاح‌طلبان از این گفتند که قالیباف گفته من داخل آتشی با حرارت 200 درجه شدم! و یا اظهار شد که در مراسم تشییع میلیونی شهدای آتش‌نشان، شعار استعفای قالیباف از سوی مردم! سر داده شده است.

تمام این قال و مقال‌های دروغ و راست در حالیست که آنها می‌دانستند مسئول پلمب ساختمان پلاسکو به لحاظ قانونی و بر اساس مصوبه هیئت دولت در سال 93، «وزارت کار» بوده است. اما با این وجود ترجیح دادند سمت انتقادات و ناراست‌های خود را متوجه محمدباقر قالیباف شهردار تهران کنند.

در اشاره به اظهارات خرم پیرامون مبحث انفجار در ساختمان پلاسکو بایستی اشاره کرد که انفجار در یک ساختمان که دچار حریق یا زلزله می‌شود امری کاملاً طبیعیست و به دلایل فراوانی می‌توان در چنین ساختمان‌هایی شامل رخدادهایی شبیه به انفجار و یا خود انفجار بود.

جالب آنکه حتی گاهی انبساط یا انقباض سازه نیز می‌تواند موجب برخی واکنش‌های انفجار گونه در سازه‌ها شود.

اما اینکه شخصی که خود وزیر راه و شهرسازی بوده و سعی می‌کند چنین معلومات و دانسته‌هایی را با صحبت‌های غیر کارشناسی مثل بحث موارد پلیمری یا پلی‌استری خلط کند؛ جای تعجب و البته تأسف دارد.

احمد خرّم در دوران وزارت خود بواسطه انجام مراسم اشرافی در جریان افتتاح فرودگاه امام و حادثه انفجار قطار نیشابور که طی آن حدود 300 نفر کشته شدند، مورد انتقادات گسترده‌ای قرار گرفت و دست آخر نیز توسط نمایندگان اصولگرای مجلس استیضاح و عزل شد.

او اظهارات جنجالی دیگری نظیر «شورای نگهبان مخالف نظر رهبری حرکت می‌کند»، «فریب‌دادن مردم ممکن است»، «13 وزیر روحانی به بی‌تصمیمی و کندتصمیمی مبتلا هستند!» و «ادامه تحریم‌ها فلج کننده است» را نیز در پرونده اظهارات سیاسی خود دارد.

مسئله تطمیع منتقدان توسط شهردار تهران نیز مبحثی است که بهتر بود خرّم ابتدا اسناد این تطمیع را ارائه می‌کرد زیرا ادعای بدون سند، تداعی‌کننده رفتارهای انتخاباتی و پرونده‌های بی‌فرجامی همانند مسئله املاک نجومی یا «تقلّب» در سال 88 است.

***

صفایی‌فراهانی: نظام برای مبارزه با فساد اراده ندارد!

قالیباف کم آورده و منتقدانش را تطمیع می‌کند!/ پاسخ ناخواسته وزیر کشور به مطالبه «آشتی ملی» روحانیمحسن صفایی‌فراهانی، از اعضای حزب منحلّه مشارکت و از دستگیرشدگان فتنه سال 88، به تازگی در بخشی از یک مصاحبه با خبرگزاری ایلنا و در پاسخ به این سؤال که «با توجه به واقعیات اقتصاد سیاسی ایران، به نظر شما آیا اراده‌ای جدی برای مبارزه با فساد وجود دارد؟» اظهار کرده است:

«خیر، به نظر من کشور زمانی می‌تواند در مسیر توسعه گام بردارد و با فساد مبارزه کند که بردارهای ارکان حاکمیت به یک سو حرکت کنند یعنی همگی استراتژی توسعه را پذیرفته باشند و حرکت بردارها همسو با آن باشند. هر سه قوه می توانند استقلال داخلی داشته باشند اما خارج از استراتژی مشخص شده حرکت نکنند. باید ارکان حاکمیت نسبت به آن استراتژی احساس همدلی و همکاری کنند. به طور مثال صادرات یکی از محورهای استراتژی توسعه می‌شود، اما از یک طرف می بینید در برخی تریبون‌ها به سرمایه گذار حمله می‌شود. با وجود این تناقض‌ها به جایی نمی‌رسیم.»[5]

*پروژه «مفسدنمایی از نظام اسلامی» پیش از این بارها و بارها مورد هشدار خواص کشور قرار گرفته است.

چهره‌هایی همچون حجت‌الاسلام حیدر مصلحی، وزیر سابق اطلاعات و حمیدرضا مقدم‌فر از مقامات سپاه پاسداران در این رابطه هشدارهای مؤکدی را مطرح کرده‌اند.

جریان سیاسی خاص از سال 88 به این سو تلاش کرده است تا برای پیشبرد طرحی با مزاج «فتنه و ناآرامی اقتصادی» از مسئله فساد نیز بعنوان یک عضو مقوّم و کاتالیزور ایجاد فتنه استفاده کند.

این در حالی است که مسئله فساد و شعوب مختلف آن، امری نفسانی است و در تمام ازمنه، همه نظامات حکومتی در سرتاسر تاریخ و حتی در حکومت امام معصوم نیز وجود داشته و خواهد داشت.

مثلاً می‌توان به بروز فساد مالی برخی کارگزاران در دوران حکومت امام مجتبی(ع) و حتی به فساد کارگزار مالی حضرت امام کاظم(ع) که مورد نفرین حضرت رضا(ع) نیز قرار گرفته اشاره کرد.

اما در این میان نکته مهم آنست که یک نظام سیاسی و حکومتی بایسته و یا اسلامی، به شرطی مفسد و فسادپذیر محسوب می‌شود که با فسادهای کوچک و بزرگی که طبیعتا رخ می‌دهد مبارزه نکند، آنها را بپذیرد و به مداهنه و مماشات با فساد مشغول شود...

این نکته‌ایست که متأسفانه جماعت مفسدنما یا مدعی وجود فساد گسترده در ایران اسلامی! هرگز به آن اشاره نمی‌کنند.

چه اینکه نظامی اسلامی با ورود خرد کننده به پرونده‌های فسادی همچون فساد 123 میلیاردی در ابتدای دهه 70، پرونده فساد مالی در شهرداری تهران در نیمه دوم دهه 70، ماجرای شهرام جزایری، پرونده فساد 3 هزار میلیاردی و قضایایی دیگری مثل بابک زنجانی و... نشان داده است که هیچ عزمی برای مماشات با فساد ندارد و عوامل آنها را به دست محکمه عدالت اسلامی می‌سپارد.

اما متأسفانه برخی چهره‌های جریان سیاسی خاص هیچگاه به این واقعیت‌ها اشاره نمی‌کنند و یا سعی در سیاه‌نمایی از اوضاع و بی‌اراده جلوه دادن نظام برای مبارزه با فساد دارند.

گفتنیست، مقام معظم رهبری 14 سال قبل با پیش‌بینی پروژه شوم مفسدنمایی از نظام اسلامی، طی سخنانی در دیدار با مسئولان وزارت آموزش و پرورش فرمودند:

«به مسئولان نظام حُسن ظن داشته باشید. ما گفتیم با فساد مبارزه میکنیم - این یک نقطه روشن در نظام است - اما عدّه‌ای میخواهند این را به نقطه تاریک تبدیل کنند و بگویند فساد همه جا را گرفته است. نه آقا! فساد همه جا را نگرفته است. باید با فسادِ کم هم - هر جا بود - مبارزه کرد. ممکن است روزنامه‌ای بردارد یک مورد فساد را درشت کند؛ مگر همه جا فساد هست؟ فساد در گوشه‌هایی وجود دارد. انسانها لغزش دارند و دچار گناه میشوند؛ باید با این گناه مبارزه کرد. ما وقتی گناهکاریم که با فساد - ولو کمِ آن - مبارزه نکنیم؛ چون گسترش پیدا خواهد کرد. مبارزه با فساد لازم است؛ اما ناامید کردن مردم که بگوییم فساد همه جا را گرفته، یک خطای واضح و ناشی از نادانی و فریب‌خوردگىِ کسانی است که آدم میداند خودشان آدمهای مغرضی نیستند؛ مغرضان که جای خود دارند»[6]

در اشاره به اظهارات صفایی‌فراهانی، این توضیح نیز ضروریست که سایت معارض «دویچه‌وله» بخش‌هایی از مصاحبه صفایی فراهانی را پوشش داده و برای آن از این لید استفاده کرده است:

یک چهره سرشناس اصلاح‌طلب، قانون‌گریزی مسئولان را از معضلات ساختاری جمهوری اسلامی توصیف کرد. او می‌گوید در ۳۸ سال گذشته به حقوق مردم توجه نشده است!

***

1_http://alef.ir/vdchkknk623nk-d.tft2.html?444648

2_http://www.magiran.com/npview.asp?ID=3514421

3_http://omidiraniannewspaper.ir/detail/7498

4_http://www.farsnews.com/13951119000497

5_http://www.tadbirkhabar.com/political/139812

6_ http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3130

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس